Галичник е планинско село во Република Македонија и заедно со Лазарополе е едно од двете најголеми и најстари села Мијак во регионот. Галичник добро ја сочувал традиционалната архитектура, вклучувајќи амфитеатар на селскиот плоштад, и е познат по своите околни села и природен резерват. Луѓето од Галичник и северозападна Македонија го ценат локалното жолто сирење (Кашкавал) што се произведува во регионот, како и локалното солено саламура бело сирење „бело сирења“.
Сместено е на падините на планината Бистра, на околу 10 км од вештачкото езеро Маврово и зимското одморалиште Заре Лазаревски.
Селото е дел од регионот Мијак и македонскиот народ што живее тука се вика Мијак (македонски: Мијаци) (Мијаци) – името на македонското племе чии предци се населиле во планинските села во северозападниот регион на Македонија. Овој регион има многу богати пасишта за пасење на добиток и оваа одлика привлече бројни номадски племиња кои создадоа населби засновани на сточарство и сточарство.
Галичка свадба
Најважниот настан во селото е Галичката свадба, традиционален свадбен обичај кој се одржува секоја година во лето (јули), на денот на селскиот празник на Патронот Свети – Петровден (ден на Свети Петар). За време на свадбата, локалните мажи ќе танцуваат на „Тешко“ („тврдото“ или „тешкото“) – танц што има за цел да го симболизира надминување на тешкотиите во животот.
На еден ден секој јули, Денот на Свети Петар, мештаните и туристите се поканети да присуствуваат на традиционалните македонски свадбени прослави во Галичник, легендарно старо село во западните планини кај Маврово. Тридневниот празник, кој вклучува многу песна, танц, јадење и пиење, користи традиционални обичаи, носии и ритуали и танци што се пренесувале низ вековите. За време на свадбата, локалните мажи ќе танцуваат на „Тешко“ („тврдото“ или „тешкото“) – танц што има за цел да го симболизира надминување на тешкотиите во животот. Свадбата на Галичник е неспоредлив настан што секој посетител на Македонија мора да го доживее барем еднаш.
Извор: Истражи ја Македонија